من درکی از فوتبال ندارم.
نه اینکه متوجه بازی نمی شوم، بلکه مهارتی در مربی گری ندارم، که از نظر من معادل با درک فوتبال است.
در دو روز اخیر نوشته های فراوانی را دیده ام که از مقام فردی دارای درک از چگونگی فوتبال، در نقد عملکرد تیم ملی ایران در جام ملتهای آسیا ۲۰۱۱ نوشته شده.
می خوانمشان، اما نه تنها اثری از درک فوتبال در آن نمی بینم، بلکه نمی توانم آن را حاصل کار خبرنگاری بدانم.
پر هستند از کلی گویی و توصیف عمومی تصویری که از ایران در برابر کره جنوبی شکل گرفت: تیمی که در حمله ناموفق بود.
در این سیل مقاله، انگشت شماری هستند که گوشه هایی از دلایل موجود برای سزاوار دانستن صفت "زشت" برای بازی تیم ایران را تشریح می کنند؛ باقی شکایت است و گلایه و اتهام های بی سند و مدرک.
درک هدف بازی فوتبال ساده است (همکاری برای رساندن توپ به دروازه تیم دیگر و ممانعت از تیم دیگر برای مقابله به مثل)، اما ظاهرا این سادگی این توهم را ایجاد می کند که درک زیبایی نظم با درک از نحوه ایجاد نظم یکی است.
نه اینکه متوجه بازی نمی شوم، بلکه مهارتی در مربی گری ندارم، که از نظر من معادل با درک فوتبال است.
در دو روز اخیر نوشته های فراوانی را دیده ام که از مقام فردی دارای درک از چگونگی فوتبال، در نقد عملکرد تیم ملی ایران در جام ملتهای آسیا ۲۰۱۱ نوشته شده.
می خوانمشان، اما نه تنها اثری از درک فوتبال در آن نمی بینم، بلکه نمی توانم آن را حاصل کار خبرنگاری بدانم.
پر هستند از کلی گویی و توصیف عمومی تصویری که از ایران در برابر کره جنوبی شکل گرفت: تیمی که در حمله ناموفق بود.
در این سیل مقاله، انگشت شماری هستند که گوشه هایی از دلایل موجود برای سزاوار دانستن صفت "زشت" برای بازی تیم ایران را تشریح می کنند؛ باقی شکایت است و گلایه و اتهام های بی سند و مدرک.
چند نفر از کسانی که مطلب نوشته اند می دانند که (مثلا) فرق ۴-۴-۲ با ۴-۳-۳ چیست؟ اینکه چطور مربی تیمش را تمرین می دهد که بازیکنان هر کدام را یاد بگیرند؟ اینکه ضعف تیم در اجرای تاکتیک چطور مشخص می شود؟ اینکه باقی مشکلات تیم ملی ایران در قطر چه بوده؟ چند نفر بر اساس تجربه می دانند چقدر هماهنگی ایجاد کردن میان افراد در یک گروه دشوار است؟ اینکه هر گروه با گروه دیگر تفاوت دارد و حتی هر روز یک تیم با تیمی که روز قبل بوده چقدر تفاوت دارد؟
چند نفر می توانند با زبان تاکتیک فوتبال و با تشریح جزئیات فرایند های ناموفق کارگروهی تیم ایران بنویسند که "زشت" بازی کردن ایران یعنی چه؟ چند نفر از آنها که در سه بازی اول به تشویق و تحسین مربی تیم ایران پرداختند و او را بخاطر توانایی در ارائه تاکتیک های مختلف ستودند، فهمیدند که هدف مربیان ایران در بازی با کره چه بود و کره چه کاری انجام داد که برنامه های ایران خنثی شد؟
آنها که -کمی متواضع تر!- خود را "روزنامه نگار" می دانند هم آنچنان برآشفته اند که در نوشته هایشان اثری از ذات کار روزنامه نگاری دیده نمی شود: کارشناسانی که نظرشان باید موید یا رد کننده فرضیات موجود باشد را به کناری زده اند و با رگ های متورم گردن، در حالیکه فراموش کرده اند که روزنامه نگارند و نه کارشناس، ظاهرا تنها به صرف آنکه بیش از عوام موقعیت برای نزدیک شدن به اصحاب فوتبال را داشته اند، شخصا تحلیل ارائه می دهند!
حاصل رقت بار است؛ انبوهی مهمل که همگی یک پیام دارند: تیم ایران "بد" بازی کرد، بی آنکه این "بدی" تشریح شود.
چرا باید مخاطب چنین مطلبی را بخواند؟ مگر مخاطبی هست که با عقل سلیم خود و پس از تماشای بازی ایران و کره جنوبی، خود به این نتیجه نرسیده باشد؟
چند نفر می توانند با زبان تاکتیک فوتبال و با تشریح جزئیات فرایند های ناموفق کارگروهی تیم ایران بنویسند که "زشت" بازی کردن ایران یعنی چه؟ چند نفر از آنها که در سه بازی اول به تشویق و تحسین مربی تیم ایران پرداختند و او را بخاطر توانایی در ارائه تاکتیک های مختلف ستودند، فهمیدند که هدف مربیان ایران در بازی با کره چه بود و کره چه کاری انجام داد که برنامه های ایران خنثی شد؟
آنها که -کمی متواضع تر!- خود را "روزنامه نگار" می دانند هم آنچنان برآشفته اند که در نوشته هایشان اثری از ذات کار روزنامه نگاری دیده نمی شود: کارشناسانی که نظرشان باید موید یا رد کننده فرضیات موجود باشد را به کناری زده اند و با رگ های متورم گردن، در حالیکه فراموش کرده اند که روزنامه نگارند و نه کارشناس، ظاهرا تنها به صرف آنکه بیش از عوام موقعیت برای نزدیک شدن به اصحاب فوتبال را داشته اند، شخصا تحلیل ارائه می دهند!
حاصل رقت بار است؛ انبوهی مهمل که همگی یک پیام دارند: تیم ایران "بد" بازی کرد، بی آنکه این "بدی" تشریح شود.
چرا باید مخاطب چنین مطلبی را بخواند؟ مگر مخاطبی هست که با عقل سلیم خود و پس از تماشای بازی ایران و کره جنوبی، خود به این نتیجه نرسیده باشد؟
