پیشداوری نداشتن، یا ممانعت از تاثیر گذاشتن پیشداوری بر قضاوت ساده نیست.
گرچه در زندگی روزمره تعهد به دور نگه داشتن قضاوت از پیشداوری صرفا یک فضیلت محسوب می شود، اما در خبر رسانی، الزامی است.
چیزی است که مرز بین خبرنگار، و کارمند روابط عمومی یک سازمان (یا حزب، یا جنبش) را تعیین می کند.
محدود به خبر رسانی درباره جهان سیاست و اقتصاد هم نیست.
گرچه در زندگی روزمره تعهد به دور نگه داشتن قضاوت از پیشداوری صرفا یک فضیلت محسوب می شود، اما در خبر رسانی، الزامی است.
چیزی است که مرز بین خبرنگار، و کارمند روابط عمومی یک سازمان (یا حزب، یا جنبش) را تعیین می کند.
محدود به خبر رسانی درباره جهان سیاست و اقتصاد هم نیست.
موضوع پست قبلی، کنار گذاشتن احساس شخصی درباره یک بازیکن بود، اما کار برای این گزارش پیچیده تر بود.
تماشای خشونت موجود در مبارزه های تن به تن (MMA) برای همه ساده نیست و این خشونت، به ویژه برای آنها که بیشتر به جهان اطرافشان احساس مهر می کنند تا خشم، بعنوان پایه و بنیان یک رقابت "ورزشی" موجه نیست؛ که بنا بر اعتقاد عمومی، انتظار می‌رود "ورزش" -حداقل- عامل تعالی جسم باشد، نه مضر برای آن.
شاید از این رو بود که وقتی در هنگام انتخاب موسیقی برای این گزارش، اثر راب دوگان پیشنهاد شد، موجه بود؛ بخصوص اگر سرعت وارد آمدن ضربات در صحنه های مبارزه پایین آورده می شد، احتمالا تاثیر گذاری حاصل با آنچه که اکنون هست، قابل مقایسه نمی بود.
اما صرف حضور تماشاگرانی که در اطراف رینگ، به تماشای مبارزه نشسته اند، این گزینه را غیرموجه می ساخت.
تردیدی نیست که این تماشاگران برای "عبرت گرفتن از حضیض ذات انسان" به تماشای این مسابقه ننشسته اند، اما چه کسی می تواند ثابت کند که این رقابت، تنها مایه تاسف و عبرت است (آنچه موسیقی راب دوگان عملا القا می کند) برای انسان قرن بیست و یکم؟
پیشداوری درباره مبارزان شرکت کننده در این رقابت این است که آنها عمدتا از اقشار فقیرتر و کمتر تحصیلکرده جامعه هستند و راهی به خوشبختی اقتصادی پیدا نخواهند کرد، اما آیا (یعنوان مثال) راه استدلال در این باره که "مبارزان شرکت کننده در رقابت، اراده خود برای استقامت ورزیدن در لحظات سخت و بحرانی را به چالش می کشند" بسته است؟
چنین پرسش هایی، به انتخاب گزینه دوم برای موسیقی گزارش منجر شد.
Rob Dougan - Clubbed To Death from Furious Angels
Rage Against The Machine - Killing In The Name Of from Rage Against The Machine
این قطعه هر چند می تواند باعث طرح اتهام همفکری گزارشگر (اینجانب!) با شرکت کنندگان در رقابت شود، اما حاصل را با نمونه کار رسانه ای (مثلا) فعالان "جنبش تضمین سلامت ورزشکار در حین فعالیت ورزشی" متفاوت می سازد.
قطعه دوم بیشتر به حقیقت ذات این رقابت نزدیک است تا پیشداوری های غالب و موجود درباره آن.
قطعه دوم بیشتر به حقیقت ذات این رقابت نزدیک است تا پیشداوری های غالب و موجود درباره آن.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر